నా మౌనం...

మాట్లాడాలని ఉన్నా... నే మౌనం గా నిలుచున్నా
నిను చూడాలని ఉన్నా... నే శూన్యంలొ చూస్తున్నా
మనసే కొరుకున్నా, నీకై వేడుకున్నా,
నువ్వే దక్కవన్న నిజమే చెప్పుకున్నా
నే నాలొనే ఆశలన్ని దాచుకున్నా

నీ చిరునవ్వులో ఎంతొ హాయిలే
నీ ప్రతి పలుకులో ఏదొ మాయలే
నాకే తెలియని మునుపే యెరుగని
ఆనందాలివే

నీ ప్రతి అడుగులో తొడై సాగనా
నీ ప్రతి ఊసులో నేనే చేరనా
హద్దే ఎరుగని అంతే తెలియని
వాసంతాలివే

నిను చూస్తూనే సాగే వరమే
నిన్నే అడగాలా
నీ తొడుంటూ బ్రతికే క్షణమే
యుగమే కావాలా
నీ కౌగిలిలొ కరిగే వరకు
తపమే చెయ్యాలా
నీ అడుగులలొ అడుగులు వెస్తూ
పయనం సాగాలా

నీ చిరునవ్వులో ఎంతొ హాయిలే
నీ ప్రతి పలుకులో ఏదొ మాయలే
నాకే తెలియని మునుపే యెరుగని
ఆనందాలివే

లేవు కదా ఇక రావు కదా

నేరం నా కల్లదే నిను చూడగా
దొషం నా కలలదే నిను కొరగా
నేరం నా వయసుదే నిను కలవగా
పాపం నా మనసుదే నిను తలవగా

లేవు కదా ఇక రావు కదా
నా తలపులనే విడి పొవు కదా
ప్రేమ కధ ఇక లేదు కదా
తొలి వలపులకే వీడ్కోలు సదా

ఘోరం నా పయనమే నిను వీడాక
శాపం నా కధనమే నువు తొలిగాక
ఘోరం విధి వైణమే ఈ తీరుగా
శాపం మన కలయికే విరహాలుగా

లేవు కదా ఇక రావు కదా
నా తలపులనే విడి పొవు కదా
ప్రేమ కధ ఇక లేదు కదా
తొలి వలపులకే వీడ్కోలు సదా

ప్రేమని లేదని

ప్రేమని లేదని చెప్పలేను
నా లొ ఆశల అలజడిది
నేనని నీవని చెప్పలేను
ఏవొ కొర్కెల ఒరవడిది

వెండి వాన కై వేచిన భూమి ని నెనే
మండుటెండలొ మెరిసిన చినుకై రావే

నేటిని రేపుని నమ్మలేను
కాలం తెలియని సందడిది
రాతని గీతని నమ్మలేను
హౄదయం యెరుగని పండగిది

రెండు కన్నుల నిండిన కలవే నీవే
నిండు గుండెలొ మండిన వ్యదవే నీవే
నా దారిని మరిచి నీ వైపే సాగానే
నీ పెరుని తలిచి ప్రతి పూట గడిపానే

నా గమ్యం నీవని నేనెంతొ మురిసానే
ప్రతి మార్గం నీ గురుతై ప్రతి అదుగు వేసానే

ప్రేమని లేదని చెప్పలేను
ఏదొ తీయని గొడవిది
నెనని నీవని చెప్పలేను
నీడై వీడని చొరవిది

వెండి వెన్నెలే కొరిన సాగరం నేనే
వెచ్చని వెలుగులు కురిపించి పొవే

నేటిని రేపుని నమ్మలేను
గాలం వేసిన ప్రణయమిది
రాతని గీతని నమ్మలేను
రాగం మార్చిన చరనమిది

కనిపిస్తే... కలిసొస్తే...

మల్లీ నీ తలపులు గిల్లే
తుల్లీ ఆ కలలే చేరే
సరి గమ పద నిస రాగాలేవో కవితలు సాగి
తక దిమి తక జను నాట్యాలాయే అడుగులు నావి

ఇక లేవని కనరావని అనుకున్నానే
కల నిజమని కలవరముని కనుగొన్నానే

కనుమరుగై కలతేదొ రేపావు
చిరు వరమై కన్నీటిని తుడిచావు
ఒక మెరుపై మయిమరుపై వెలిగావు
తొలకరివై తొలి చినుకై కురిసావు
మదుమాసపు సిరులెన్నొ తెచ్చావు
మరుమల్లెల పరిమలాలు చల్లావు


కనిపిస్తే కలలొస్తే మురిసే మనసే
నువ్వు కదిలొస్తే కలిసొస్తే అలలా యెగసే

క్షణమైన సహవాసము కొరాను
నాతొనే బ్రతుకంతా అన్నావు
కడ వరకు ఉంటావని చేరావు
చీకటిలొ చిరుదివ్వెలా వెలిగావు
సతకొటి దీపలే చూపవు
కనులెదుట స్వర్గాన్నే నిలిపవు

మల్లీ నీ తలపులు గిల్లే
మరు జన్మలొ నీ తొడే కొరే
సరి గమ పద నిస రాగాలేవో కవితలు సాగి
తక దిమి తక జను నాట్యాలాయే అదుగులు నావి

చెలి కన్నుల

చెలి కన్నుల కల నేనేనా
తన నవ్వుల కధ నాదేనా
సిరిమువ్వల చిరు సవ్వడిలో
రాగాలే వినిపించేనా

తెలిపీ తెలుపక మౌనం వీదక
ఆటలు ఆదే నెచ్చెలి
విరిసీ విరియక ప్రణయం మొదలిక
మాయలు చాలే ప్రేయసి

కురిసీ కురవక మెఘం కదలక
దారే ఎరుగక నిలిచితీ
తొడూ నీడగ నాతొ ఉండక
పంతం యెందుకే ప్రేయసి

అందీ అందక అందం అందేనా
వెంటనే వీడి పొయేనా
అంటీ అంటక బందం వేసెనా
కలతే నింపీ పొయేనా

చెలి నీ కన్నుల కల నేనేనా
చిరునవ్వుల కధ మనదేనా
సిరిమువ్వల చిరు సవ్వడిలో
రాగాలే వినిపించేనా

కాసేపు కనరావా

కాసేపు కనరావా కాస్తైన బాధ తీర్చవా

ఓ మారు ఇటు రావా నేడైన తొడు ఉండవా

నువ్వు రాక చంద్రుడు లేడు,

మబ్బులు చినుకై రాలేదు,

చిన్నబొయి ఆ సూరీడు,

నీ కొసం వడగాలై వేగేడు

పిలవ లేక వయసే ఆగే,

ఆగ లేక మనసే రేగే,

రేగి పొయే ఆశే నేడే,

నీకై వెతికీ అలిసి పొయే

నా గోడు వినలేవా రాయిలా మారిపొయావా

బాసలే మరిచిపొయావా మొడులా మిగిలిపొయావా

నిను తలచి కలలు చూసాను,

కలలొ తెగ మురిసిపొయాను,

కౌగిలిలొ కరిగిపొయాను,

కలని తెలిసి కృంగిపొయాను.

నిను మరిచి బ్రతుకుదామన్నా,

ప్రతి క్షణము నరకతుల్యము

నిను విడిచి సాగుదామన్న

ప్రతి కదలిక కన్నీటి రాగము.

కాసేపు కనరావా కాస్తైన బాధ తీర్చవా
ఓ మారు ఇటు రావా నేడైన తొడు ఉండవా